1 april 2014

Blije bocht















Denk nou niet, die Gitte komt wel heel vaak in Parijs. Want zo is het nu ook weer niet. Ik beperk het tot één bezoekje per jaar. Een werkbezoek, want ik ga dan naar Paris Photo, bekijk veel foto-exposities en fotoboekenbeurzen en maak zelf veel foto's.

Natuurlijk, in de ogen van sommigen is eens per jaar nog steeds veel. Ik hoorde deze week enthousiaste verhalen van een collega, die voor het eerst sinds 37 jaar weer een keer de Franse hoofdstad had bezocht. Hij was van 'vóór Musée d'Orsay' zelfs. Kijk, dat vind ik nou gek. Zo ver is het niet.

Maar even terug naar de reden waarom je mocht denken dat ik er vaak kom… Dit is weer zo'n Parijse combinatie, waarvan ik er al een paar meer maakte. Willekeurige foto's blijken bij elkaar te passen, vanwege kleur en/of vorm.

Ik begon de serie afgelopen november, tijdens ons (Titeke Postma gaat altijd mee) laatste bezoek aan Parijs. Maar bij het bekijken van foto's van eerdere bezoekjes, kom ik soms nog interessante verbanden en overeenkomsten tegen. Zoals deze, waarbij zowel de kleur als de bocht van arm en leuning elkaar spiegelen. Daar kan ik echt blij van worden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten