(foto's Susan Paulsen)
Wilmot, Arkansas. De tijd lijkt er stil te hebben gestaan. Op de beelden van Susan Paulsen zie je oude dames die auto rijden met wit kanten handschoentjes aan. Hun Afro-American huishoudster wordt er niet jonger op. Het land ligt er nog zo bij als twee eeuwen geleden. Of toch niet?
Susan Paulsen erfde de boerderij van haar familie. Jarenlang legde ze de gewone dagelijkse gebeurtenissen vast in zachte pasteltinten. Ze werkte ze als een soort familiehistoricus, verzamelde beelden en verhalen, over winkels die nu gesloten zijn, dorpsgenoten die vertrokken, de economie die veranderde en daarmee het hele leven. Andere dingen bleven, zoals mooi gedekte tafels, barbecues en de tuin. Een expositie met haar werk is nog tot 13 januari te zien in Maison européenne de la Photographie in Parijs.
Ik vond de tentoonstelling erg mooi, uitgebalanceerd. Met veel foto's, de meeste ervan op gelijke grootte, zodat niet een belangrijker werd dan de ander. Dezelfde lijn zat niet in de catalogus. Of misschien was het boek er voor de expositie... Hierin was naar mijn smaak te veel gevarieerd in grootte en hoeveelheid foto's per pagina. Ik heb het daarom niet gekocht, al speet me dat ook wel een beetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten