Merel

(foto Merel Werkman)

Twee maan- en twee vrijdagen liep Merel Werkman (17) met me mee. Ze wilde weten wat het inhoudt om fotograaf te zijn, zien of het iets voor haar is. Verzorging was het in elk geval niet, en van 'iets met dieren' kwam ze na een stage bij een dierenwinkel snel terug. Maar fotografie interesseert haar. Na deze stage nog meer dan daarvoor, zei ze.

Ik liet haar allerlei foto's en boeken zien, vroeg haar ook eigen foto's mee te nemen, gaf haar instructieboekjes mee. Ze bleek een bijzondere kijk op de wereld om haar heen te hebben. Kwam met een foto van een smeltende plak sneeuw in een fietsenstalling bijvoorbeeld, niet meteen een beeld dat voor de hand ligt als je het over landschapsfotografie hebt. Het getuigt van een bijzonder oog voor detail.

De stage duurde maar kort, maar bevatte toch een opdracht. Maandag liet ze me haar nieuwste foto's zien: gemaakt in een 'bosje' aan de rand van een nieuwbouwwijk. Ze had een goede poging gedaan in variatie van close-ups tot vergezichten. Samen haalden we twee series uit het aanbod, wat haar aangenaam verraste. Zelf vond ze bovenstaande foto het mooist, vooral na de omzetting naar zwartwit.